نوروز بمانید که ایام شمایید  آغاز شمایید و سرانجام شمایید

چند گویی کـه چو هنگام بهار آید

 گل بیارید و بادام بـه بار آید

 روی بستان را چون چهره ي دلبندان 

از شکوفه رخ و از سبزه عذار آید

 اینچنین بیهوده اي نیز مگو با من

 کـه مرا از سخن بیهوده عار آید

 شصت بار آمد نوروز مرا مهمان

 جز همان نیست اگر ششصد بار آید

 هر کـه را شست ظالم فلک آرایش

 باغ آراسته وی را بـه چه کار آید ؟

 سوی من خواب و خیال اسـت جمال او

 گر بـه چشم تو همی نقش و نگار آید ”

 ناصرخسرو “

نوروز ایرانی ۱۴۰۰ به تمام مردم سرزمینم مبارک باد 

بابک زنجانی فروردین ۱۴۰۰