وقتی بازار را رها کنیم، ثبات می‌آید!

‏کنترل ارز واقعی بر پایه‌ی عرضه و تقاضا شکل می‌گیرد.‏
اقتصاد دستوری و سیاست‌های موسوم به «مقاومتی»، در بهترین حالت تنها مسکن‌های کوتاه‌مدت هستند؛ مسکن‌هایی که بار مالی آن بر دوش دولت و هزینه‌ی واقعی‌اش بر دوش ملت تحمیل می‌شود.

‏بحران ارزی از زمانی آغاز شد که دولت گمان کرد ارز، ارث پدری اوست؛ در حالی که فراموش شد در مقابل آن، حجم عظیمی پول چاپ شده و در دست مردم قرار دارد؛ پولی که عملاً شبیه چک‌های بانکی بی‌نام در اقتصاد در گردش است.

‏هر زمان که محدودیت‌ها، دخالت‌ها و سیاست‌های دستوری کنار گذاشته شوند و سازوکار طبیعی بازار اجازه‌ی فعالیت پیدا کند، کشور بی‌تردید وارد مسیر ثبات، رشد و بهبود پایدار خواهد شد.