گروه فارس پلاس: ایران در لیست سیاه FATF ماند؛ این خبری بود که گروه ویژه اقدام مالی (FATF) طی بیانیه‌ای آن را اعلام کرد و تلاش ایران با پیوستن به کنوانسیون پالرمو و CFT را نادیده گرفت و اقدامات مختلف کشورمان را ناکافی توصیف کرد. نگاهی به گذشته درباره موضوع پیوستن ایران به FATF با تبلیغات بسیاری از سوی گروه‌های غربگرا همراه بوده است. زمانی تهیه واکسن کرونا در بحبوحه شیوع این بیماری در کشور منوط به پذیرش FATF بود.
از سوی دیگر افرادی چون «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه دولت‌های حسن روحانی جنجال‌هایی درباره این گروه مالی به وجود آورده و منتقدان آن را متهم به فساد و پولشویی کرده و گفتند:«آن‌ها که در ایران منفعت‌های کلان دارند، جلوی مبارزه با پولشویی ایستاده‌اند و ما هم توان مقابله نداریم...»با همه این تبلیغات‌ها اما کارشناسان مطرح می‌کردند که «اگر همه اکشن‌پلن‌های FATF را جمهوری اسلامی ایران، بپذیرد مراودات بانکی ما حل نشده و تحریم‌ها سر جای خود باقی خواهد ماند.»اما علی‌رغم تمامی هشدارها بازهم ایران مانند برجام، اینستکس، توافق ایران و آژانس در قاهره و مذاکره با تروئیکای اروپایی بر سر مکانیسم ماشه و ... این بار هم به سمت مکانیسم‌های غربی رفت اما بازهم به در بسته خورد.
جالب است که در گذشته نیز طی بحث‌های کارشناسی خصوصا در کمیسیون‌های مربوطه در مجلس درباره FATF از سوی طرفداران پیوستن به این گروه مالی مطرح می شد که هیچ تضمینی برای پیوستن به FATF و به ثمر نشستن اهداف کشورمان داده نمی‌شد اما باز هم اصرار بر پیوستن به این گروه مالی از سوی گروه‌های غربگرا وجود داشت.بر همین اساس «محمدرضا پورابراهیمی» عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به جلسه کمیسیون متبوعش با ظریف بیان می‌کرد: «از شخص وزیر امور خارجه سؤال کردم و گفتم اگر جمهوری اسلامی ایران، همه تعهدات را بپذیرد آیا هیچ تضمینی وجود دارد که از لیست سیاه خارج شود یا اتفاق دیگری رقم می‌خورد. ظریف گفت، خیر هیچ تضمین و تعهدی وجود ندارد.» موضوعی که به نوعی اقدام یکطرفه در سیاست خارجی تعبیر می‌شود که دست کشورمان را در مقابل طرف مقابل را بسته و دست غرب را در تحمیل خواسته‌های مضاعف به عنوان چاه ویل خواسته‌هایی تمام ناشدنی که هیچ گاه پر نمی شود، باز می‌گذاشت و حتی به غرب در عدم عمل به تعهداتش بهانه می‌داد و از سوی دیگر در درون ایران افکار عمومی را به جای فشار و بسیج به سمت غرب علیه گروه‌های داخلی حرکت می‌داد و قدرت افکار عمومی ایران را نیز در راستای اصطکاک داخلی و دوقطبی سازی کاذب هدر می‌داد.
پاسخ FATF به ایران نشان می‌دهد که خواسته‌های غرب علیه ایران تمامی ندارد و هیچ گاه غرب در برابر ایران امتیاز خاصی نداده و تنها با ورود ایران به چنین مکانیسم‌هایی و پذیرش چنین ضوابطی ایران را ملزم به رعایت خواسته‌های مضاعف و دنباله دار غرب و دور کردن از تعهدات خود می‌کند.
در واقع ساختارهای اینچنینی نوعی هزارتوی بی‌پایان برای سرگرم سازی و تحمیل وظایف و خواسته‌های جدید به ایران است که کشورمان را در دور تسلسل باطل تعهدات ناتمام غرب می‌گذارد و در مقابل با شرط گذاری میان غرب و تعهداتش فاصله قرار می‌دهد تا هیچگاه اجرا نشود. در مقابل به علل سیاسی و نه فنی هیچگاه ایران به نقطه مطلوب غرب نمی‌رسد و غرب نیز برای عدم عمل به تعهداتش بهانه‌های جدید و گسترده‌تری می‌تراشد. با دنبال کردن صفحه فارس پلاس، از به‌روزترین تحلیل‌ها در حوزه سیاست داخلی و خارجی باخبر شوید.
